Werken met licht en donker

Afgelopen twee lessen werkten we met licht en donker.

Met een extra lamp werd het model van de zijkant belicht. Aan ons de taak om dit creatief op papier te krijgen.

We begonnen zoals gebruikelijk met een aantal korte standen van 5 en 10 minuten. Deze tekening is er daar een van. Ik merk dat ik met de korte standen nog niet zoveel aandacht heb voor het licht en donker, maar vooral mijn best doe om het model in redelijke verhoudingen te schetsen.

Ballenbitch of takkenteef?

Er volgt (misschien, ooit) nog een foto van Pippa met een tak of bal in haar bekkie. Maar met een gevoelstemperatuur van -10 graden Celsius hou ik liever mijn handschoenen aan....

Wij vragen ons af of Pippa een voorkeur gaat ontwikkelen voor ballen of voor takken.
Het klinkt alsof je je afvraagt of je een voorkeur hebt voor links- of rechtshandigheid. Je kunt dingen linkshandig of rechtshandig doen. Of je doet bepaalde dingen met links, en andere juist met rechts. Je hebt ook on-handigheid, maar dan heb je twee linkerhanden. Da's heel wat anders.

Deze voorkeuren van mens en hond kun je natuurlijk niet met elkaar vergelijken. Er zijn genoeg honden die in het geheel niet warm lopen voor ballen of takken. En die lopen met evenveel plezier zonder iets in hun bek.

Wind!!

Foto: Windcentrale

Valt het jou ook op dat je op de fiets altijd de wind tegen lijkt te hebben?Vandaag waait het hard. Het lijkt wel een herfststorm met een winterse temperatuur van rond het vriespunt en door een straffe, snijdende oostenwind een gevoelstemperatuur van ver daar beneden. En dat terwijl het - meteorologisch gezien dan - lente is. Het zonnetje schijnt wel, maar stelt niet zoveel voor.
Crowded House maakte ooit eens een song over Four seasons in one day. Wij doen het met drie seizoenen op hetzelfde moment ook niet slecht, toch?

Vanmorgen werd ik dus bijna van de fiets geblazen. Maar eigenlijk vond ik het niet zo erg.

Op kamers bij een hospita

Nee niet ik, en nee, we nemen ook geen student in huis.

Mijn werk bevindt zich op steenworp afstand van het Wilhelminapark.
Vanmiddag maakte ik een wandelingetje in wat aangrenzende straten. Mijn vader huurde vroeger in die buurt een kamer bij een hospita. Ik kende het adres en was benieuwd naar het huis. Toen ik het huis gevonden had, stond de voordeur open!

Er kwam een man aanlopen die daar bleek te wonen. Ik legde hem uit waarom ik zijn huis stond te bekijken. Hij wist dat vroeger inderdaad twee kamers aan de voorzijde op de zolderverdieping werden verhuurd.
Als vanzelfsprekend nodigde hij mij uit om die kamers te bekijken. Er bellen regelmatig mensen bij hem aan met de vraag een van die kamers, de kleinste, te mogen bezichtigen.

Werken met Paulo, Klaartje, Patricia en Margreet

Time flies when you’re having fun!

Inmiddels zijn we vier lessen verder. Vier lessen met vier heel verschillende modellen. Bekende modellen en nieuwe modellen, van bijna mager tot meer gevuld. En we hebben natuurlijk zowel getekend als geboetseerd. Met oude, maar ook met nieuwe technieken.

100 verschillende lezers!

Op 1 januari startte ik ‘Rode Konen’ als goed voornemen voor dit jaar. In 2,5 maand schreef ik ruim 20 koontjes (dat zijn er gemiddeld bijna twee per week!), en vandaag bereikte ik de mijlpaal van de 100e unieke lezer!

Welkom, 100^e lezer, wie je ook bent!

Verhaspelingen

Eens had ik een collega die mij regelmatig deed glimlachen.
Zij verhaspelde namelijk regelmatig uitdrukkingen. Je begreep uitstekend wat ze bedoelde, maar het was taaltechnisch niet correct. Hoewel haar uitspraken in de strikte definitie van het woord geen verhaspelingen zijn, schaar ik ze hier toch onder. Want ... "hoe je het ook wentelt of keert", het blijft vreemd als je iemand hoort zeggen dat ze "door het bos de bomen niet meer ziet".
Helaas werkte ik er niet lang genoeg om nog meer van dergelijke uitspraken "op te noteren".

Van enkele echte verhaspelingen die ik vanmiddag op internet tegenkwam, moest ik erg glimschateren.

Lente!

De lente heeft Koning Winter nu toch echt bijna overwonnen. Gisteren was het al bijna 16 graden in De Bilt, een record voor deze datum. Voor aankomend weekend is er nog een laatste stuiptrekking van kou voorspeld, maar daarna is het toch echt wel gedaan.

 

Sneeuwklokjes en krokussen hebben ook zin in lente en schieten overal uit de grond. Een geweldig gezicht! Ik word daar altijd erg vrolijk van.

Simon Carmiggelt

Afbeelding: Wikipedia

Maandag, toen ik in alle vroegte de radio aanzette, werd ik blij verrast door het saxofoonspel van Duke Ellington. Het deed me denken aan het muziekje dat altijd voorafging aan en volgde op de 'Kronkels' van Simon Carmiggelt.
Het was al lang geleden dat ik dat gehoord had. Vroeger genoot ik altijd erg van die Kronkels.

Het was inderdaad datzelfde muziekje, en werd zelfs gevolgd door zo'n Kronkel! Ik ging weer even terug in de tijd.

Foto-excursie

Afgelopen zaterdag hadden we met de fotocursus een excursie naar het Pandhof, de tuin van de Dom. Ik was daar al vaker; het is een mooie oase van groen en historie, midden in het drukke centrum. Ik vind het er altijd erg prettig toeven.

We waren er nu niet voor het groen of de historie, maar om onder het toeziend oog van de monnik bij de fontein de fototechnieken te oefenen die we afgelopen lessen in theorie behandelden: scherptediepte, belichting en belichtingscorrectie.