Werken met knijpflessen, paletmessen en spuitbussen

Vriendin R nodigde mij (alweer) uit voor een schilderworkshop. Ditmaal voor een workshop waar met grof geweld gewerkt zou gaan worden. Ik zag namelijk op de website van Wine foto's waarop Geoffrey Wijn druk is met spuitbussen, knijpflessen, plamuurmessen en verfrollers. Dat beloofde een kleurrijk geheel te worden! Weer eens wat anders dan de fijne penseeltjes die ik gewend ben.

We gingen twee weken geleden al op pad naar deze workshop in Roosendaal maar strandden toen een kleine kilometer voor de eindbestemming met autopech. Jammer, maar helaas.

 

Maar.......... we mochten in de herkansing! Afgelopen woensdag tegen we dus gehuld in verfkledij voor de tweede keer richting zuiden.

 

We begonnen met een demonstratie van hoe een schilderij gemaakt wordt. Geoffrey vroeg om een onderwerp. Toen de groep oorverdovend stil bleef riep ik: "doe dan maar een koeienkop". Dat was een onderwerp dat ik thuis al bedacht had om eventueel zelf te schilderen. Het schilderij aan het begin van dit Koontje is die demonstratiekoe. Je moest wel opletten, want voor je het wist was het schilderij klaar.

 

Toen mochten we zelf aan de slag. Hoewel zelf... het schilderij begint met een basistekening die met een spuitbus 'getekend' wordt. Da's niet iets wat je zo even doet als je nog nooit zo'n bus verf hebt vastgehouden. De basis werd dus voor je opgezet. Je moest wel zelf het onderwerp bepalen. U vraagt, Geoffrey tekent. Die koeienkop was inmiddels vergeven, daarom koos ik - met de naderende verjaardag van mijn lief M in gedachten - voor een cameraman. Met een beetje fantasie haal je hier best een cameraman uit, toch? Een muis met een lange snuit naar links, of een olifant met slurf naar rechts zouden ook kunnen.

 

 

Vervolgens vul je zelf de vlaken in met acrylverf uit knijpflessen of tubes. Die spuit je in eerste instantie in dikke strepen op het doek en die smeer je later uit. Daar komen die plamuurmessen of paletmessen om de hoek kijken. Als het grote vlakken zijn, kun je ook een verfroller gebruiken, maar daar was mijn doek te klein voor. De verf hoeft er niet af te druipen, maar je moet er ook niet al te zuinig mee zijn. Het leek alsof je een glazuurlaag over een taart uitsmeerde. Lekker kliederen! Je hoefde niet binnen de lijntjes te blijven, maar kleuren die elkaar raakten, gingen wel mengen, dus oppassen!

 

 

Dan was het weer de beurt aan Geoffrey voor de bijna-finishing-touch. Allereerst spoot hij de oorspronkelijke belijningen opnieuw en kreeg de zijkanten van het doek een bijpassend kleurtje. Daarna spoot hij her en der wat kleur over het schilderij, voor vorm en diepte. Daarna kon hij nog details aanbrengen die het schilderij helemaal af maakten. Zo wilde ik graag een baseballpet, een koptelefoon, een schaduw op gezicht en hand en, last but not least, moesten die gele bollen filmspoelen worden.

 





 

Als laatste heb ik zelf de letters MOVIE MAKER erbij gespoten. Tip: spuit eerst een beetje in het luchtledige zodat je weet welke in richting het spuitmondje gaat spuiten! Het viel nog niet mee om de verf in de sjablonen van de letters te spuiten, in plaats van op de letters ernaast!

 

Zie hier mijn eindresultaat:

 

 

Een origineler verjaardagscadeau kan M zich straks niet wensen, toch? Oeps, niet aan hem verklappen hoor!

 

Het schilderij van R met de Utrechtse Dom was ook erg geslaagd:

 

 

Kortom, alweer een geslaagde schilder-middag! Toch heb ik, denk ik, meer voorkeur voor mijn fijnere penseeltjes.