Werken met M

Afgelopen les stond mijn vriend M model. Hij deed dat al eerder, maar toen blogde ik nog niet. Je hoeft dus niet te zoeken naar M in zijn pieliewielie want die tekeningen vind je hier niet.
Deze les gingen we portrettekenen dus M hoefde niet uit de kleren.

We hadden vier standen, allemaal vrij lang. Niet even een paar tekeningetjes van 5 minuten om de vingers los te gooien en vertrouwd te raken met het houtskoolstaafje van dienst. Niets van dat al, maar gewoon meteen vol er tegenaan. Mijn eerste tekening is (dan ook) mislukt. Hij lijkt niet eens op M. Mijn laatste tekening mislukte ook. Kennelijk was mijn concentratie op en over. Ik heb dus maar twee goede tekeningen.

Er zijn natuurlijk wel meer tekeningen gemaakt dan alleen de mijne want ik was niet de enige cursist. Ik kan me voorstellen dat zo lijkt omdat ik altijd koon over alleen maar mijn eigen werk. Maar eigenlijk vind ik het ook leuk om de tekeningen van mijn medecursisten te laten zien. Omdat het interessant is om te zien hoe een tekening verandert gezien vanuit een net iets andere hoek, en iedereen duidelijk zijn eigen stijl heeft.


De eerste stand
M zat op het podium op een stoel. Met kleren aan en een pet op. Wij zaten er in een halve kring om hem heen.

De tweede stand
M zat dit keer op een omgekeerde stoel, dus met de rugleuning naar voren en zijn ellebogen op de leuning.

Ik vind deze tekening van mij erg goed gelukt, met name de ogen.
Zoek het grote verschil tussen mijn tekening en de andere tekeningen. De oplettende lezer ziet natuurlijk direct dat in mijn tekening de duim ontbreekt. Dat klopt. Ik had hem wel getekend, maar achteraf vond ik dat het een ongelukkig slurfje leek, en ook niet op de juiste plek zat. Ik heb hem toen maar uitgegumd. Als je goed kijkt zie je nog vaag de contouren.

De derde stand
Mark dacht, lekker achterover geleund, handen achter het hoofd, terug aan een geweldige vakantie, waarin hij genoot van het zonnetje. Wij genoten met hem mee van de warmte, want ondertussen werd het in het cursuslokaal lekker op temperatuur.

Vierde stand
Kennelijk rijkte mijn spanningsboog niet zo ver om hier ook nog iets moois van te maken. Helaas. Omdat ik van mijn medecursisten ook vroeg om met de billen bloot te gaan (figuurlijk dan) kan ik zelf natuurlijk niet achterblijven.

Heleen lijkt behalve door M, duidelijk geïnspireerd door het silhouet van Alfred Hitchcock.

Wat ik eerder schreef over vertrouwde modellen die vaker terugkeren in onze cursus, geldt ook voor het werken met M. Ik ken zijn lichaam, ik ken zijn trekken, ik weet als geen ander hoe hij kan kijken. Toch maakte dat het er niet makkelijker op. Misschien wel omdat hij zo vertrouwd is voor mij.

Ik vond het bijzonder om mijn lief van zo dichtbij te tekenen. Dat deed ik nog niet eerder, maar ga ik thuis zeker vaker doen! Nu komt hij in ieder geval ook als model voor in mijn Koontjes.

Foto's geplaatst met toestemming van Joost, Heleen, Anet en M