We werken nog steeds veel met licht en donker. Af en toe probeer ik ook weer eens iets in kleur, maar die tekeningen vind ik niet zo geslaagd. Die plaats ik hier dus niet.
Niet alle tekentechnieken komen bij mij niet echt uit de verf, of beter: uit het houtskool. Het werken met de punt van mijn staafje (met lijnen dus) heeft momenteel mijn voorkeur boven het werken met de zijkant ervan (met vlakken).
De romp is wat gedrongen en daardoor te kort, maar het model leunt echt op haar arm.
Dit model lijkt erg jong, maar is in werkelijkheid ouder, hoor. Wij doen niet aan kinderarbeid. Ik probeerde het model echt in de ondergrond te laten wegzakken.
Als je goed kijkt, zie je in onderstaande tekening heel vaag nog de rechtervoet van het model. Die was echter zo misplaatst dat ie geen aansluiting had met het bijbehorende been. Uiteindelijk heb ik die hele voet weggegumd.Om eerlijk te zijn, mis ik 'm niet. Over die rechterarm heb ik het maar even niet. Misschien had ik die ook maar moeten weggummen.
Hier vind ik de hand erg mooi bovenop de buik liggen. Het gezicht mag er ook zijn!
Verkortingen (hier het linkerbovenbeen) blijven lastig. Het bekken klopt niet helemaal, maar de draaiing van het lichaam wordt goed duidelijk.
Bij onderstaande tekening was de opdracht om met vlakken te werken en daar vooral de schaduwen mee aan te geven. Op d'een of d'andere manier werd het toch weer een lijntekening.
Bij deze stand kwam het licht van onder-voor. Als ik ook een achtergrond had getekend, was die bijzondere lichtval waarschijnlijk nog duidelijker geweest.
hoi Nicolette, al je voorgaande koontjes gezien en gelezen en altijd onder de indruk. Het bovenste model (op de rug gezien) spreekt me het meeste aan, hoewel ik hier ook de linkse arm moeilijk vind.
BeantwoordenVerwijderenSucces verder! Trijnie