Dilemma's
Eén van de workshops die ik volgde ging over het vergroten van respect en hulpbereidheid. Het Rode Kruis streeft namelijk naar een samenleving waarin mensen elkaar willen en kunnen helpen, ongeacht persoon of (nood)situatie. Aan de hand van een aantal filmpjes werden dilemma's voorgelegd over verlenen van hulp. In het eerste filmpje werd een leuke, jonge meid lastiggevallen door een jongen, die op een heel vervelende manier handtastelijk werd. Even later bleek hij in nood te verkeren. Wat doe je als omstander? Wat doe je als hulpverlener van het Rode Kruis als je getuige was van die handtastelijkheid? En wat zou je doen als jij dat meisje was?
Ik vond die vraag lastig te beantwoorden. Een Rode Kruis-hulpverlener hoort hulp te verlenen, ongeacht wie het slachtoffer is en wat zijn daden ook waren. Ik had het daar moeilijk mee omdat ik het gedrag van die jongen eigenlijk niet acceptabel vond.
Hulp voor iedereen?
Een ander filmpje ging over een jonge meid van 21 die in Syrië bij een ambulancedienst werkte. Ze was een Rode Kruis-er (ze werkte voor De Syrische Rode Halve Maan, een internationale zustervereniging van het Rode Kruis) en moest hulp verlenen. Dat deed ze, soms zelfs met gevaar voor eigen leven! Op een dag wist ze dat één van de slachtoffers die in haar ambulance werd binnengebracht, mensen had gemarteld en vermoord. Zelfs haar vader en broer hadden het moeten ontgelden. Wat deed zij? Wat zou jij doen? En wat zou je doen als je geen Rode Kruis-uniform droeg? Zou je zo iemand dan óók helpen?
Handelen met voorkennis
Ik vond de filmpjes indringend en de vragen zetten mij aan het denken. Ik ben geen Rode Kruis-hulpverlener maar kan wel reanimeren. Daar geldt eigenlijk hetzelfde voor. Zal ik iedereen die dat nodig heeft, willen reanimeren? Ook als ik over de nodige informatie beschik over die persoon? Ik blijf het een moeilijk te beantwoorden vraag vinden.
Verslaggeefbereidheid
Als ik het dilemma van hulpbereidheid vertaal naar mijn rol als Rode Kruis-verslaggever...., dan zou je mogen verwachten dat ik van elke activiteit, ongeacht wat die activiteit, de locatie of de doelgroep is, een goed artikel moet kunnen maken. Ik ben echter best selectief in de opdrachten waar ik voor kies. Zo ga ik liever niet naar grootschalige evenementen en het liefst heb ik een korte reistijd. En oh ja, jongeren zijn niet zo mijn ding.
Toen ik ter voorbereiding informatie over dit evenement ontving, zag ik tot mijn schrik dat het om véél jongeren ging. Aan één van mijn wensen werd afgelopen zondag in ieder geval wel voldaan: het was zó dicht bij huis dat ik zelfs had kunnen gaan fietsen, ware het niet dat het regende. Uiteindelijk heb ik het best naar mijn zin gehad en werd mijn artikel* enthousiast ontvangen. Ik merk dat mijn bedenkingen vooraf niet nodig waren geweest. Ik zal in de toekomst nog steeds niet intekenen op verslaggeving van popfestivals, marathons of de Nijmeegse Vierdaagse, maar ik ben best trots op mijn inzichten van afgelopen zondag!
* met dank aan M, meelezer, redacteur en finetuner.
Lees hier het artikel dat ik schreef voor het Rode Kruis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Apple gebruikers kunnen problemen ondervinden bij het plaatsen van een reactie. Excuses daarvoor.
Voor andere gebruikers: de eenvoudigste methode om een reactie te plaatsen: kies EERST een profiel bij 'Reageer als'. Het makkelijkst is Naam/URL. Je naam is gewenst, een URL hoeft niet. Klik op DOORGAAN. Schrijf vervolgens je reactie. Blok en kopieer (Ctrl+C)/bewaar voor de zekerheid je reactie, voor het geval dat het plaatsen niet in een keer vlekkeloos verloopt (mocht dat zo zijn, dan ligt dat niet aan jou!). Bekijk eventueel een voorbeeld van je reactie. Klik vervolgens op 'Publiceren'.
Vergeet niet aan te vinken dat je geen robot bent.
Op voorhand excuses als het plaatsen van een reactie niet in één keer lukt.