Alz-dinges

Herken je dit? Soms sta ik ergens en weet ik, dat ik daar speciaal voor iets naar toe liep. Maar waarvoor nou toch alweer? Geen idee!
Of zijn spullen die ik onlangs nog gezien heb, ineens spoorloos. Is dat herkenbaar? Deze week overkwam het me weer.


Gisteren gebeurde het wéér! Ik zou vandaag bij iemand gaan tekenen en we hadden afgesproken 'handen' als onderwerp te nemen. Ik had beloofd mijn houten 'tekenhanden' mee te brengen om als voorbeeld te gebruiken.
Nu is het handig als je belooft spullen mee te brengen, dergelijke afspraken ruim van tevoren voor te bereiden. Ik neem me dat ook altijd voor, maar meestal stel ik dat voorbereiden uit tot de avond van tevoren, of zelfs tot heel kort voor vertrek. Toen ik gisteren die handen ging zoeken, was ik er dus best vroeg mee. Gisteren was naar mijn idee ook ruim vroeg genoeg, want ik had die houten handen immers laatst nog ergens gezien. Ik was er zéker van dat ze in een bepaalde kast lagen!
Toen ik voor die kast stond.... zag ik heel veel, maar niet die handen. Ik heb mijn halve huis overhoop gehaald en ik vond ze niet. 

Vanochtend trof ik in mijn laatste wanhopige zoektocht wel mijn aquarelpotloden aan, die ik afgelopen zomer nodig had voor een tekenworkshop. Ik begon toen zelfs te twijfelen aan mezelf of ik echt wel zo'n doos potloden bezat! Uit pure ellende kocht ik toen een nieuwe doos. Nu heb ik dus twee dezelfde dozen aquarelpotloden.

Hetzelfde gebeurde deze week met twee bussen talkpoeder. We kochten de tweede bus omdat.... je raadt het al. Enfin, ik wist zéker dat ik ze laatst allebei gezien had. Waar ik dacht ze gezien te hebben, stonden ze dus niet. Twéé bussen zoek! Omdat we toch talkpoeder nodig hadden, schaften we een derde bus aan. Die eerste twee bussen zijn nog steeds niet terecht.

"Te goed opgeborgen" is meestal mijn excuus in zo'n situatie, maar dat is nooit bevredigend... want ik krijg er mijn spullen niet mee terug. Een keer stevig opruimen, hoor ik je zeggen. Ja, dat ga ik doen, dat staat al jaren op mijn to-do lijstje.

Is dit het begin van Alz-dinges??

O, ja, ik vond mijn handen terug. Gelukkig maar. Nu de talkpoeder nog.