Factuur
Ik ontving deze week namelijk een factuur over het tandartsbezoek. Mijn aandacht werd getrokken door het bedrag. Dat was namelijk hetzelfde als het bedrag van de periodieke controle, en díe rekening had ik ter plekke gepind. Het bleek nu om een C22 behandeling te gaan.
Ik vermoedde dat de factuur voortkwam uit mijn opmerking dat er sinds de vorige controle bij mij diabetes was geconstateerd. Tandarts vond dit een nuttige opmerking en het was goed om dit in mijn dossier te noteren. Na afloop kreeg ik een formuliertje mee dat ik in de wachtruimte mocht invullen. Ik zette een kruisje bij 'diabetes' en de vulde naam in van het medicijn dat ik daarvoor gebruik. Tandarts was inmiddels met zijn volgende patiënt bezig dus ik leverde het papiertje in bij Assistent.
C22
Die rekening betrof dus code C22. In de tandartsenbranche staat de code C22 voor 'Aanvullende Medische Anamnese na (schriftelijke) routinevragen'. De Koninklijke Nederlandse Maatschappij tot bevordering der Tandheelkunde (KNMT) omschrijft die anamnese en het factureren ervan als volgt: De aanvullende medische anamnese na (schriftelijke) routinevragen is uitsluitend in rekening te brengen als er na het stellen van routinevragen nog meer medische informatie nodig is over een patiënt. Inclusief bespreking met de patiënt en zo nodig overleg met zorgaanbieder zijnde huisarts of specialist.
Tandarts rekent voor deze anamnese € 20,08, zonder btw.
Anamnese? Nee!
Maar was het door mij invullen van zo'n formuliertje een anamnese? Volgens de definitie van de KNMT niet. Ik had inderdaad schriftelijke routinevragen beantwoord, maar er was geen verdere medische informatie meer nodig geweest. Voor de zekerheid belde ik mijn huisarts om te horen of Tandarts daar nadere informatie had opgevraagd. Dat bleek niet het geval. Mocht Tandarts dan een anamnese factureren? Ik dacht het niet!
Bezwaar? Ja!
Ik googelde verder en leerde dat code C22 vaker ten onrechte gefactureerd wordt. Bezwaar aantekenen had vaak succes. Dat ging ik ook doen! Het was me niet om het bedrag te doen, maar om het principe.
Ik componeerde een net briefje, dat ik via de website van Tandarts verstuurde naar zijn praktijk, in de verwachting dat er weerwoord van hem zou komen en een lange strijd zou volgen. Ik begon vast met het verzamelen van mijn munitie.
Tot mijn grote verbazing had ik binnen twee uur Tandarts zelf aan de telefoon, met excuses. Ik had uiteraard gelijk, er was inderdaad geen anamnese verricht en dit had helemaal niet niet in rekening gebracht mogen worden. Tandarts zou er eigenhandig voor zorgen dat de rekening zou komen te vervallen. En nee, uiteraard hoefde ik niet te betalen.
Vakantie?
De patiënt vóór mij kwam ook naar buiten met zo'n formuliertje. Waarschijnlijk kreeg zij dus ook een C22 gefactureerd. Was het bij haar terecht? Betaalt zij wél, of vergoedt haar verzekering? Is daardoor de gezondheidszorg onnodig duur?
Nu komt het duveltje in mij naar boven. Stel, er wordt een aantal keer per dag zo'n formuliertje uitgereikt om een wijziging in de gezondheidssituatie te registreren. Dat zijn dan een aantal facturen à €20,08. Stel, het merendeel van die facturen wordt betaald. Dan spaar je al snel een leuke vakantie bij elkaar! Toch?
Moraal
De moraal van dit verhaal: controleer je facturen! Ik ben blij dat ik mijn facturen controleer en ze niet zomaar klakkeloos betaal. Ik weet in ieder geval dat ik niet meebetaal aan de vakantie van Tandarts!
Voor gedupeerden van een code C22: mijn brief is beschikbaar. Laat het me weten en ik mail hem! Succes bijna altijd gegarandeerd!
Je ging er bijna van stotteren!
BeantwoordenVerwijderenMaar goed gedaan.ML