Ik had voor het gemak alvast wat beweegmogelijkheden weggestreept: zéker niet vaker of langer lopen en al helemáál niet in een sportschool aan apparaten hangen. Van zwemmen krijg ik loodzware chloor-ogen waar ik de hele dag last van heb, dussss ... wat blijft er dan over? Fietsen! Fietsen zou het gaan worden.
Ik had, voordat ik de vorige keer weer op controle moest, één (1) fietstochtje gemaakt om te kunnen zeggen dat ik inderdaad gefietst had. Die ene keer had helaas geen zoden aan de dijk gezet. Mijn glucosewaarden waren juist gestegen in plaats van gedaald. Ik moest er serieus werk van gaan maken. Dat heb ik gedaan, en ik ga jou laten meegenieten!
Gedoe, gedoe
Die eerste keer fietsen was geen succes. Dat zat 'm vooral in de praktische uitvoering. Mijn fiets was oké, daar lag het niet aan. Ik hou echter niet van in het wilde weg wat fietsen en ik wil wel weten dat ik ook weer thuis kom. Dus het moest wel een echte route worden, compleet met beschrijving en kaart. Hoe neem ik dat allemaal mee onderweg? Een app op mijn telefoon leek me uitermate geschikt: ik heb nu immers een smartphone, dus laat ik die dan ook maar gebruiken. Ik vond een geschikte app. Het bleek alleen wel een gedoe om onderweg bij elk punt waarop ik misschien van richting zou moeten veranderen, af te stappen, zonnebril te verwisselen voor leesbril, telefoon uit mijn zak te toveren, scherm te openen .... om te zien dat er pas bij de volgende afslag iets hoefde te gebeuren. Gedoe dus.
Fietsknooppunten
Het heeft even geduurd, maar ik heb mijn ideale hulpmiddelen gevonden: ik fiets via fietsknooppunten en gebruik een betere app. Die fietsknooppunten zijn gemakkelijk, want je fietst door middel van kleine, onopvallende bordjes langs de kant van de weg van punt naar punt.
Het is wel zaak om alle bordjes te ontdekken, want er is maar één route aangegeven. Als je een bordje mist, dan hang je. Het is een soort van speurtocht voor volwassenen, zeg maar.
Ik gebruik de app van Fietsknoop.nl. Die app geeft de te volgen knooppunten lekker groot weer (geen leesbril nodig), heeft GPS en zelfs een kaart met een meehobbelend pijltje dat aanwijst waar je bent. Dat laatste is erg prettig, want ik weet namelijk dat ik nogal eens de neiging heb om een bordje te missen. Als het pijltje erg afwijkt van de route, weet ik dat het weer eens zo ver is.
Zonder internet onderweg is de kaart af en toe niet beschikbaar, maar de GPS blijft werken. Dan rij je alleen op de aanduiding van de knooppunten, dus is het extra goed opletten geblazen.
Een handig dingetje om mijn telefoon aan het stuur te binden, een flesje water en een appeltje maken mijn fietsuitrusting compleet.
Goede resultaten
Ik begon met korte routes, zeg ruim 20 km. Dat leek me lang genoeg, ik had namelijk geen eelt op mijn zitbotjes. Inmiddels fiets ik nu al drie maanden elke week wel één tocht en worden de routes langer en langer. In het begin fietste ik vooral om het fietsen, om kilometers te maken. Tegenwoordig fiets ik omdat ik het léuk vind, soms zelfs wel twéé keer per week!
Vorige week was ik weer bij de diabetesverpleegkundige. Dit keer kon ik tenminste zeggen dat ik écht gefietst had. Dat was ook duidelijk te merken aan mijn glucosewaarden: die waren namelijk aanzienlijk gedaald. Voor de liefhebbers: mijn Hba1c daalde van 60 naar 44!
Kort, langer, langst
Vandaag fietste ik weer. Ditmaal was het een route van route van 47 km. Om mijn zitbotjes onderweg wat rust te gunnen (zo'n fietszadel is toch best hard!), bedacht ik om af en toe even af te stappen om een foto te maken. Die ik weer kan gebruiken om jullie deelgenoot te maken van mijn fietstochten. Wordt vervolgd.
Leuke Fietstochten!!!!!
BeantwoordenVerwijderenGa zo door.
ML