Birds




Afbeelding: moviemeter.nl

Het is weer de tijd van de spreeuwen. Het was me al eerder opgevallen dat verschillende bomen in de wijk verkozen zijn tot favoriete plek van deze gevederde vrienden. Zo is er bijvoorbeeld een boom in een achtertuin, grenzend aan de speelplaats van het basisscholencomplex. Je hoort de spreeuwen al van ver kwetteren. Het lijkt één groot feest in die boom. Voor de vogels dan, want voor die tuinbezitters lijkt de vogelpoep en het gekrijs mij minder aangenaam.

 

Ik weet nog dat bij mijn moeder in de tuin ook een boom favoriet was bij spreeuwen, met de bijbehorende herrie. Mijn moeder vond die herrie niet prettig en probeerde de vogels weg te jagen. In de handen klappen hielp niet. Volgens mij hadden de vogels juist het idee dat mijn moeder voor hen applaudisseerde! Ze bleven dus rustig zitten. Mijn moeder schafte een ratel aan waarmee ze regelmatig tegen-herrie produceerde. Dat hielp, maar niet voor lang. De spreeuwen schrokken op, vlogen weg en keerden een minuutje later weer terug. Uit het gekwetter daarna maakte ik altijd op dat ze mijn moeder stilletjes zaten uit te lachen.

 

De bomen tussen de sportvelden en het volkstuinencomplex aan de zuidzijde van mijn wijk, zijn ook erg favoriet bij spreeuwen. Af en toe gaan ze zwermen. Ik vermoed dat dit andere spreeuwen zijn dan die van bij de basisschool.  

Ik loop dagelijks aan het begin van de avond met de hond langs dat volkstuinencomplex en zie die zwermen spreeuwen overvliegen. Ik verbaas me elke keer weer over de feilloze navigatie. Ze zwenken moeiteloos met zijn allen van links naar rechts en van boven naar beneden, om ineens te besluiten weer een boom op te zoeken.

Het is een geweldig gezicht. Hoewel het duidelijk heel veel verschillende spreeuwen zijn, opereren ze als één grote groep. Ik vraag mij af hoe ze dit doen. Welke vogel bepaalt de richting en de vlieghoogte? Is er een leider die aangeeft wat er zal gaan gebeuren of anticiperen ze op elkaar? Of hebben ze tom-tommetjes of truus-truusjes die allemaal hetzelfde zijn voorgeprogrammeerd?

 

Ik herinner me van vroeger het 'admiraalzeilen': met allemaal zeilboten op hetzelfde moment dezelfde actie uitvoeren. Maar ja, dan moet je wel de signalen kennen, en deze ook horen, anders gaat het mis. Dan is jouw bootje net dat ene bootje dat uit de toon valt. Dat de verkeerde kant op zeilt of op het verkeerde moment geen wind meer in de zeilen heeft.

 

Hoe dan ook, ik geniet er elke keer van als ik dit spreeuwen-spektakel mag aanschouwen, maar ik ben stiekem toch wel blij dat ze niet te dichtbij komen. Het doet me namelijk ook een beetje denken aan de film 'The Birds' van Alfred Hitchcock. Brrrrrrrrrrrrrrrr!