I am tired of the old shit

Gisteren was ik op landgoed De Horst in Driebergen. Een zeer inspirerende omgeving voor trainingsactiviteiten! Het hele terrein is doordrenkt van ontwikkeling, ontplooiing en groei.

Ik parkeerde per ongeluk op het parkeerterrein dat het verst verwijderd was van het gebouw waar ik zijn moest. Daardoor kreeg ik een aangenaam wandelingetje cadeau. Een verassing die op zich al inspirerend was!

De zwalkende middenstreep op de weg volgend, werd ik getrakteerd op diverse inspirerende citaten en gedichten. En veel kunst met een knipoog.



Zo ontmoette ik onder andere een eenzame, aan een boom achtergelaten piano, een dichtgemetselde caravan in vakwerkstijl en een aantal hoge tenniscourt-scheidrechterstoelen. Deze stoelen stonden niet alleen buiten, maar waren ook binnen functioneel, zag ik toen ik er een glimp van opving door een raam op de bovenverdieping.

Ik nam ook een kijkje bij twee mobiele mini-overlegruimtetjes vermomd als bouwketen, waarvan één met bibliotheek, en op  de andere een zeer toepasselijk gedicht van Gerrit Komrij (uit: Luchtspiegelingen: gedichten, voornamelijk elegisch):

Contragewicht

Er is een land dat ik met pijn verliet,
Er is een land dat ik met pijn bewoon.
Een derde land daartussen is er niet.
Mijn leven volgt een zonderling patroon:

Want waar ik heenga voel ik me niet thuis
En waar ik thuis ben wil ik telkens weg.
De grens wordt smal tussen geluk en kruis,
Steeds minder denk ik wat ik hardop zeg.

Ik heb, om aan dit noodlot te ontkomen,
Een derde land verzonnen in mijn hoofd,
Een land vertrouwd met leugens en fantomen.

Aan diepgewortelde en zware bomen
Hangen honkvast de loden trossen ooft
Van al mijn vederlicht geworden dromen.

Ook binnen wemelde het van de kunst. In het toilet dat ik na aankomst bezocht, hing een gedicht over bewust blijven ademhalen. Heel toepasselijk bij aanvang van een bijeenkomst met een nog onbekende groep en een nog onbekend maar verwacht groots resultaat.
Op een deur naar de hal hing een afdruk van een zeer mooie tweet. Jammer genoeg onthield ik hem niet.

In onze ruimte hing een gordijn met een print van Andy Warhol. Als wanddecoratie hing er een spiraal van een springverenmatras met bijbhorende nachtkleding, gemaakt van de dekens die ooit op misschien wel op dat bed lagen.

Zelfs de geruite notitieschriftjes die voor ons beschikbaar waren voor aantekeningen, waren kunstwerkjes. Met voorin een gedicht en achterin de Engelse vertaling daarvan. Op elke pagina was een ander kunstwerkje in het rasterwerwerk van de ruitjes verwerkt. De tekst op de middenpagina had niet treffender kunnen zijn:

"I am tired of the old shit. Let the new shit begin"

Zeer toepasselijk!

Monica, dank voor deze inspirerende dag in/en deze inspirerende omgeving!
Volgende keer kom ik wat eerder voor meer kunst en nog meer inspiratie!


Afbeeldingen (m.u.v. mobiele overlegruimte): debaak.nl

---XXX---

De tekst van dit Koontje werd gepubliceerd in het voorjaarsnummer van het magazine van de LinkedIn groep 'Creëer je eigen werk', getiteld: EXPERT - Creëer je eigen voortgang.

Ik mailde Landgoed De Horst om toestemming om de foto's van hun website te mogen gebruiken. Ze wilden mijn Koontje graag overnemen voor op hun eigen website! Lees het hier.