Zelfinzicht door zelfbeheer

De fietsenkelder op mijn werk is erg lastig bereikbaar. Ik bind mijn fiets daarom altijd vast aan een nabijgelegen hek. Ik ben mij er terdege van bewust dat mijn fiets niet handig staat voor mensen die er langs willen, en ook dat ik met mijn achterwiel erg dicht bij een groenperkje sta.

Mijn verwachting is  dat ik wel een keer door deze of gene er op gewezen zou worden dat mijn fiets daar niet mag staan. Gisteren was het inderdaad zo ver.

Dat groenperkje is een stukje gemeentegrond ter grootte van .... ik schat 2 x 4 stoeptegels dat door een particuliere liefhebber met groene vingers verzorgd wordt. Zo'n stukje gemeentegroen kan ook een groter stuk groen betreffen, maar in dit geval gaat het om een mini-tuintje. Ideaal voor het hovenieren op kleine schaal en handig voor de gemeente. Want zo is er toch stadsgroen, terwijl de gemeente het niet hoeft te onderhouden. Een win-win situatie, nietwaar? Om voorbijgangers er op te wijzen dat het niet ‘zomaar’ stadsgroen is, werd een bordje geplaatst dat hier een zelfbeheerder actief is.   

In 'mijn' mini-tuintje staat lavendel, er kruipt vinca over de grond, een klein struikje aucuba japonica doet zijn best en verder is er wat groen waarvan ik geen naam weet. En er komen wat vroege bloeiers op. Nog te vroeg om te onderscheiden wat het precies zijn. Voor mij althans. Want van tuinieren krijg ik geen rode konen. Wat niet betekent dat ik dit stadsgroen niet waardeer! Ik ben steeds juist heel voorzichtig geweest met het vastzetten van mijn fiets, zodat ik de plantjes niet beschadigde. Zelfs toen ze bedekt waren met een laag sneeuw was ik erg voorzichtig.

Gisteren hing er een briefje aan mijn fiets. In een plastic zakje, want er was regen voorspeld.  

Ik was blij verrast door dat briefje. Ik had mij namelijk ingesteld op een erg boze reactie. Steeds als ik me een gesprek voorstelde waarin ik face-to-face aangesproken werd op het verkeerd parkeren van mijn fiets, was dat geen prettig gesprek. Met enige schroom moet ik toegeven dat dat waarschijnlijk het meest zegt over mijzelf. En daar ben ik niet trots op. Maar van dit briefje werd ik blij. Op het briefje stond namelijk:

"Pas s.v.p. op de hyacinten die naast uw achterwiel opkomen!
De zelfbeheerder"

Helemaal geen boze reactie dus. Alleen het vriendelijke verzoek om een beetje op te letten. Misschien moet ik meer vertrouwen hebben in mijn medemens en niet op voorhand al in de verdediging schieten. Leerpuntje. 

Ik ga mijn best doen en zal in het vervolg nog beter opletten hoe ik mijn fiets neerzet!

Dank u wel voor dit inzicht, zelfbeheerder!