Werken met handen en voeten

Officieel is de cursus 'Werken naar model' afgelopen, maar voor de liefhebbers zijn er nog wat extra lessen ingepland. Op speciaal verzoek gaan die over handen, voeten en portret. Vorige week was ik helaas verhinderd dus het tekenen van handen en voeten heb ik gemist. Da's jammer, want het geeft toch wel een basis voor het boetseren ervan, dat we gisteren deden.

Spannend om te doen, want nieuw. En wonderbaarlijk hoe de anatomie van een voet in elkaar zit!

Eindelijk dan echt lente

Ik durf het er bijna niet meer over te hebben, maar eindelijk lijkt het dan toch lente te worden. 
Laatst haalde ik al de fleecevoering uit mijn jas zodat ik hem nog even kan doordragen als lentejas. Hij heeft namelijk van die handige zakken voor hondenpoepzakjes en brokjes.
Mijn wintertruien gaan allemaal in de was om voorlopig ver weg opgeborgen te worden, en ik onderdruk de neiging tot een voorjaarsschoonmaak (want ik ben nu eenmaal niet zo'n poetser).

Mijn Jonge Held

Ik schreef al eens eerder over 'mijn' windmolen. Samen met Grote Geert staat hij in Meedhuizen zijn best te doen de kosten van onze energierekening te drukken.
Meedhuizen ligt niet naast de deur en evenmin op welke route dan ook. Van er-eventjes-heen-gaan-om-te-kijken is dus geen sprake. Afgelopen week waren we redelijk dicht in de buurt dus we planden een tripje in.

Het was een zonnige en winderige dag. Zoals het hoort voor windmolens. Maar eigenlijk vermoed ik dat het daar altijd wel waait.
Het was even zoeken voordat we ze gevonden hadden, want een precieze locatie had ik niet. Wel de coördinaten van mijn Jonge Held, maar die bleken niet in te toetsen op de Truus-Truus. Of ik wist niet hoe dat werkte, dat ik ook goed mogelijk.

Hoe dan ook: we hebben de molens gevonden.

Portretfotografie

Een van de lessen van mijn fotocursus had als onderwerp 'portretten'. De opdracht was een serie
portretten te maken van een persoon, rekening houdend met de theorie die we in de les hadden behandeld.
Wie zou ik tot model bombarderen? Mijn vriend M wilde niet poseren, maar ik mocht hem wel fotograferen terwijl hij 'gewoon' bezig was. Dat heb ik geprobeerd, maar over die foto's was ik niet echt tevreden. Ofwel het licht was niet goed, ofwel zijn gezichtsuitdrukking was naar mijn mening niet geschikt voor een portretfoto. Voor die opdracht dan toch.
Dus wat dan? 

Werken zonder model

Deze week liet het model onaangekondigd afweten. We hebben geïmproviseerd en zelf bij toerbeurt model gezeten. Neeeee, we gingen hiervoor niet uit de kleren. We hebben deze les besteed aan het boetseren van het hoofd.
Ik ben als eerste model gaan zitten, zodat er voor mij nog twee rondes overbleven om te boetseren.

Het is trouwens wel grappig om als model zijnde, de cursisten bezig te zien, werkend aan jouw hoofd. En de opmerkingen te horen die ze maken als ze bezig zijn met bijvoorbeeld je hals of je neus. Sinds die les zie ik tegenwoordig een heel ander iemand als ik in de spiegel kijk.

Het is anders om een (relatief) groot hoofd te kleien, in vergelijking met een 'bolletje op een lijf'. Met portretboetseren gaat alle aandacht naar het hoofd dus is het wel aardig als dat ook als zodanig herkenbaar is.

Jonge hondendag

Pippa (l) en Dziki (r)
afbeelding: I. Buyvoets

Gisteren waren we met Hoover en Pippa te gast bij de jonge hondendag van de Kynologenclub Gorinchem en omstreken. 
Het is een dag voor honden tot 2 jaar en hun baasjes. Alle honden werden gekeurd door een keurmeester en hun baasjes ontvingen achteraf een keuringsrapport.

In tegenstelling tot de nieuwjaarswandeling waar ik eerder over koonde, was dit een dag voor allerlei soorten honden, dus niet alleen voor nizinny's. Desondanks was 'ons' ras best goed vertegenwoordigd.

Wij zijn niet zo van het lopen van tentoonstellingen en het maakt ons echt niet uit hoe Hoover en Pippa beoordeeld worden. Voor ons blijven ze de mooiste en liefste honden. Maar het is natuurlijk altijd leuk om andere nizinny's en hun baasjes te ontmoeten. Zo uitgebreid is het ras niet, dus je kent elkaar al snel. En de fokker van Hoover en Pippa was er ook met Dziki, een zus van Pippa. Dat op zich was natuurlijk al erg leuk!

Pippa als mollenmadam

Pippa heeft nog geen keuze gemaakt tussen ballenbitch of takkenteef. Ze wordt namelijk afgeleid door iets dat veel interessanter is dan ballen en takken! Ze heeft Hoover zien graven en graaft nu samen met hem vakkundig elke molshoop in de buurt uit. Pippa is dus voorlopig de mollenmadam.