Komkommertijd

Afbeelding: thepostonline.nl

Mijn vorige Koontje was alweer van begin van deze maand. Om precies te zijn van 21 dagen geleden. Da's voor mijn doen heel lang. Gemiddeld publiceer ik namelijk bijna anderhalf Koontje per week. Meestal gaat het ook een week na het vorige Koontje broeien en word ik onrustig, want er moet weer een Koontje geboren worden.
Deze maand is dat anders. Het broeide wel maar er kwam geen Koontje. Ik wil het waarom daarvan graag met jullie delen. Want het is niet mijn gewoonte zo lang niets te publiceren. En ik wil natuurlijk niet vergeten worden!

Er komen geen schrijfsels uit mijn vingers.
Zijn er geen leuke dingen voorhanden? Dat kan het niet zijn, want ik doe best veel leuke dingen waar ik ook best wel Rode Konen van krijg.
Maar toch wil, mag of kan ik er niet altijd over schrijven.


Zo heb ik het tekenen in de dierentuin voortgezet na de zomerworkshop. Minimaal één maal per week vertoef ik in de dierentuin op zoek naar dieren die model willen staan. Soms ga ik alleen, soms ga ik met een medecursist, soms gaat de juf zelfs mee.
Ik vind dit zo leuk om te doen, dat ik besloot om na afloop van mijn zomerabonnement een jaarabonnement te nemen.
Hier wil ik niet over schrijven omdat dat volgens mij alleen maar méér van hetzelfde is. Wel vul ik braaf mijn foto-album met afbeeldingen van de tekeningen aan na een dagje tekenen.

Ik ga ook minimaal één maal per week naar het ziekenhuis voor een HELP-dienst. Meestal blijft het beperkt tot een praatje met de patiënt, maar soms maken we een wandelingetje als dat mag.
Opvallend is dat het de laatste altijd regent als ik op de fiets naar het ziekenhuis ga. Zo weet ik inmiddels dat mijn regenpak niet waterdicht is.
Het meest spannende was wel dat afgelopen week één van 'mijn' afdelingen was ontruimd in verband met een sterke geur die er niet thuishoorde. Patiënten van die afdeling werden verspreid over andere afdelingen, wat voor mij - en voor de patiënten - behoorlijk chaotisch was. Gisteren was alles weer normaal en lag iedereen weer op zijn of haar eigen kamer.
Over de HELP-diensten mag ik niet schrijven want alles wat besproken wordt valt onder de geheimhoudingsplicht. Natuurlijk mag ik wel schrijven over het HELP-project, maar dat deed ik al eerder.

Vorig weekend heb ik gefotografeerd bij het doopsel van de dochter van een oud-collega. Dat vond ik best spannend om te doen want je foto's moeten op de cruciale momenten in één keer goed zijn. Je kunt moeilijk vragen of die handeling met het water nog een keer over mag omdat je instellingen van je toestel even niet goed stonden. Momenteel ben ik druk met het bewerken van de foto's.
Hier kan ik niet over schrijven, althans niet met foto's erbij, want mijn collega wil geen afbeeldingen van zijn dochter op internet. Hij wil dat zij straks zelf , als ze daar oud genoeg voor is, kan beslissen wat er over haar op internet verschijnt. En dat respecteer ik.

En verder geniet ik van de honden, van het lekkere weer, van nieuwe boeken op mijn e-reader en het samenzijn met M. Ook verwen ik mijzelf af en toe met een dagje sauna of een bezoek aan de pedicure. Maar dat vind ik niet interessant genoeg om hele Koontjes mee te vullen. 

Ik was even bang dat ik geen inspiratie meer had, maar het zal wel komkommertijd zijn, of de stilte voor de storm. Wie weet?
Tot het volgend Koontje!