Niemand, niemand weet

Op verzoek van Egelantier VideoProductions ontwierp ik het DVDhoesje voor de film 'Niemand, niemand weet' van Theatergroep Paljas.

Theatergroep Paljas bestaat uit een toneelgezelschap van spelers met een beperking/handicap. Het gezelschap staat normaliter op het toneel, maar maakt nu een uitstapje naar het filmdoek.
Mark en Floris Rozeboom van Egelantier Videoproductions  verzorgden het camerawerk, het geluid en de montage van de film.

De première van de film vindt plaats op 1 juni, om 19.00 uur in theater De Lieve Vrouw in Amersfoort.

Geslaagde scootmobieltraining in Leidschendam-Voorburg

22 mei 2014 
Door Nicolette van Heesch, verslaggever van het Rode Kruis

“De wereld is open!”
Dit zegt één van de leden van het ‘Scoottrio Leidschendam’ als antwoord op mijn vraag wat haar scootmobiel voor haar betekent. De andere twee dames van het trio zijn het volmondig met haar eens. Zij leerden elkaar kennen tijdens een inloopbijeenkomst van het Rode Kruis en zien elkaar nu gemiddeld drie maal per week. Bij elke scootmobieltocht zijn zij van de partij.

Ik als verslaggever. Check!

Sinds januari van dit jaar maak ik deel uit van het verslaggeversteam van het Nederlandse Rode Kruis. Vorige week mocht ik op stap voor mijn eerste opdracht: het verslaan van een scootmobieltraining in Leidschendam. Ik kreeg geen fotograaf mee dus ik had beloofd zelf foto's te maken. Ik was verslaggever en fotograaf in één.

Ik vond zo'n eerste keer best spannend, maar dat bleek achteraf koudwatervrees. 

Eerste levensboek gereed!

Vanmiddag was de feestelijke overhandiging van het levensboek dat ik maakte, aan de verteller ervan. Verteller en zijn familie waren er erg blij mee.

In zes gesprekken passeerde het leven van de verteller de revue. Daarnaast had ik nog enkele gesprekken met zijn echtgenote. Zij leverde ook foto’s aan die ik kon gebruiken ter illustratie van het verhaal. Het is een mooi boek geworden.

HELP in Zembla

Maandag 28 april filmde een televisieploeg van het televisieprogramma Zembla in het Universitair Medisch Centrum Utrecht. Ze maakten een item over delierzorg en het (Hospital Elder Life Program) HELP project.

Precies, dat is het project waarbij ik vrijwilligerswerk doe. 

De journalist interviewde Prof. dr. Marieke Schuurmans (projectleider van de HELP studie) en een HELP-collega uit het Diakonessenhuis.

We zijn allemaal erg benieuwd naar het eindresultaat.

Het wordt donderdag 22 mei uitgezonden op Nederland 2, rond 20.50. Kijken dus!

Hier wordt het programma aangekondigd en is het naderhand ook terug te zien. 

Flyer workshop 'Werken naar Model' 21 juni 2014

In dezelfde stijl als die van de najaarscursus. Zo kunnen ze naast elkaar gebruikt worden en is het toch duidelijk één geheel.

Dag Anneke

Afbeelding: Farma Fonds

Als ik een oud-collega tref, dan lunch ik meestal met hem of haar. Deze week is dat anders. Deze week neem ik afscheid van een oud-collega. Deze week neem ik afscheid van Anneke. Ik kan  helaas niet naar de begrafenis, ik neem op deze manier afscheid van haar. In gedachte ben ik natuurlijk wel bij Anneke. Al de hele afgelopen week. Wellicht las je al eerder Koontjes over Anneke.

Werken met partner F

Tijdens een eerdere les portrettekenen stond mijn lief M al eens model.
Tijdens de laatste les van dit seizoen stond weer een partner van één van de cursisten model. Omdat het wat lastig is zo iemand te vragen voor ons uit te kleren te gaan, werd dit ook weer een les portrettekenen. Dat vond ik uiteraard helemaal niet erg.

Folder 'Werken naar model' najaar 2014

De folder voor de cursus van het voorjaar was vrij laat klaar en is uiteindelijk niet zoveel gebruikt. Daarom wat aanpassingen gedaan voor dit najaar en dezelfde folder wordt opnieuw gebruikt voor werving van cursisten voor het najaar.

Interesse? Er is nog plaats!

Dezelfde nieuwe herinneringen

Vorige week waren we wederom in het Lake District in Engeland. M was er voor de vierde keer, ik voor de derde keer. Hoover en Pippa gingen samen voor de tweede keer mee.

Als je ergens vaker komt wordt het minder spannend, da's heel logisch want het wordt wat-meer-van-hetzelfde. De omgeving was vertrouwd, het huis waarin we zaten voelde als thuis, we wisten waar we leuk konden ballen met de honden, waar de leukste kookwinkel was en waar we boodschappen konden doen.
De beheerders van het vakantiepark(je) waar we waren, beschouwden ons inmiddels als 'regular guests'. We werden dan ook ontvangen met sinaasappelchampagne en een versnapering!