52 weken: over cirkels, contacten en meer

Zoals ik de vorige keer al meldde heb ik beeldmateriaal in overvloed. Hier volgen dus meer foto's. Over mislukte kaders, cirkelende lijnen en contact.

52 weken: het vervolg

Het is al een tijdje stil aan het fotofront. Met betrekking tot Koontjes dan, want ik fotografeer nog steeds. Inmiddels neem ik deel aan twee verschillende fotogroepen; één die voortkwam uit de groep '52 Weken anders Kijken', de andere is het officiële vervolg op die groep.

Omdat ik er destijds veel plezier aan beleefde mijn foto's te laten zien, ga ik daarmee door. Ik zal jullie echter niet vermoeien met voor welke groep ik welke foto maakte. Het idee is namelijk hetzelfde: fotografeer een bepaald thema gedurende één of twee weken.

Bloemetjes, koeien en een stadsgezicht

Omdat de meeste tekencursussen een zomerstop hebben, vind ik het leuk als er juist in die periode toch iets georganiseerd wordt. Twee jaar geleden tekende ik de hele zomer in de dierentuin; toen merkte ik al dat het goed is om ook tijdens de zomerstop bezig te blijven met tekenen. Daarnaast is het gewoon leuk om te doen. Dus toen de docent van mijn cursus modeltekenen aankondigde dat ze een zomercursus organiseerde, schreef ik me natuurlijk in!

De cursus bestond uit drie achtereenvolgende ochtenden met bloemen, koeien en stadsgezichten als model.

Stuff that makes me happy

Het resultaat van de uitdaging die ik met mijzelf aanging, viel wat tegen. Om mij uit een dip te trekken, had ik bedacht om een week lang ten minste om de dag een Koontje te maken, omdat ik daar altijd een tijdje kan teren. Als mijn goede gevoel hoogtij zou vieren, zou die dip geen kans meer krijgen, toch?

Verloedering

Ik ben verdrietig. Mijn achtertuin verloedert. Ik bedoel niet mijn postzegeltje achter het huis, dat wordt onderhouden door een hovenier in spé. Ik bedoel mijn achtertuin waarvan ik het onderhoud helaas niet zelf in de hand heb.

Er wordt weinig onderhoud meer gepleegd in het park waar ik meerdere keren per dag met de honden loop. Toen in het voorjaar alles in bloei stond, was het een plaatje om te zien. Sinds die tijd is er alleen het hoognodige gedaan in het park.

Vreemde ogen dwingen

Ik geef het - zij het met enige schroom - toe: ik ben geen goede huisvrouw. Ik hou niet van opruimen en al evenmin van schoonmaken. Ik doe het niet graag, vind het zonde van mijn tijd maar ik vind het ook niet zo belangrijk dat ik er geld voor over heb om het door iemand anders te laten doen. Bovendien zou ik de dag voordat die iemand zou komen, zelf hard aan de slag gaan om alles er enigszins toonbaar uit te laten zien. Dat werkt dus niet. Toch ga ik soms als een witte Ajax door mijn huis.

De beren gereinigd

Gisteren had ik om mijn beerrestanten op te ruimen, een fietstocht gepland. De groene omgeving rondom Utrecht leent zich daar uitstekend voor.

Net voordat ik vertrok had ik nog mailcontact met vriendin R, die van de heldere inzichten. Ik vroeg haar of we weer eens binnenkort een dagje sauna zouden doen. Zij is altijd wel in voor een last-minute-actie dus waarom niet meteen diezelfde middag?
We hadden de keuze uit verschillende sauna's in de buurt of een hammam, een Marokkaans badhuis. We kozen voor het badhuis.