De cursus bestond uit drie achtereenvolgende ochtenden met bloemen, koeien en stadsgezichten als model.
Botanische tuinen
We startten in de botanische tuinen met het tekenen van bloemen. Hoewel er veel kleuren groen en verschillende kleurige bloemen te ontdekken waren, tekende ik vooral in zwart/wit.
 |
| Euromis comose |
 | |
| Distel |
Het is een uitdaging om zonder kleur toch de karakteristieken van de plant en de bladeren te bewaren. Ik vind dat dat aardig gelukt is.
Toen de les eenmaal was afgelopen ben ik nog even gebleven om toch wat met kleuren te experimenteren. Ik vond een mooie plant met grote bladeren die ik in kleur wilde maken. Ik had een klein aquareldoosje en een waterfles bij me, maar geen flesje of potje om mijn kwastje in te dopen.
Ik meende dat ik het deksel van het doosje, behalve als palet ook wel kon gebruiken voor het water. Dat kon ook, ware het niet dat ik het doosje scheef hield en ik het water van het deksel in mijn kruis voelde lopen. Er bleek toch best veel water in dat dekseltje te kunnen! Gelukkig zat ik op een rustig plekje zonder veel bezoekers en scheen de zon zodat mijn broek snel droog was. Ik had niet naar de uitgang willen lopen terwijl iedereen dacht dat ik in mijn broek gepiest had!
Tussen de koeien
De tweede dag gingen we op koeienjacht. Met toestemming van de boer mochten we in het weiland, midden tussen de koeien tekenen. We werden naar een wei gedirigeerd waar we in een afgescheiden stukje achter een draad mochten plaatsnemen. Het was geen schrikdraad, maar de boer verzekerde ons dat de koeien dachten dat dat wel zo was. Dat was een hele geruststelling! Er was in die wei echter geen enkele koe te zien! Dan maar de paarden van de buurman tekenen?
Even later kwamen de dames ons gezelschap houden. Ze werden speciaal voor ons naar die bewuste wei gebracht!
Toen we aan de koeien waren voorgesteld en de dames akkoord waren met onze aanwezigheid, mochten wij ook de wei in. Ik vond het best een beetje eng zo midden tussen de koeien, maar dat bleek niet nodig. Koeien zijn lief en ook érg nieuwsgierig. Zo hebben ze een hoekje van een tekenblok geproefd en zelfs een kneedgum opgegeten! Ik hoop dat die kneedgum straks niet tot verstoppingen leidt!
Eén van de koeien kwam op een gegeven moment zelfs mijn knie likken. Na drie keer likken voelde het als een schaafwond en heb ik Clara46 toch maar gevraagd wat afstand te houden. Wat een ruige tong hebben die beesten!
Mijn eerste snelle schets van achter het draadje was meteen raak:
Daarna durfde ik het aan naar de koeien toe te gaan. Zie je het voor je: hink, stap, sprong tussen de koeienvlaaien door, achter een koe aan die niet stil wilde blijven staan?
Nadat de dames genoeg gras gegeten hadden ging ze lekker liggen herkauwen. Dat was voor ons natuurlijk makkelijk, want liggend zijn ze wat minder beweeglijk. Maar wel lastiger om te tekenen met die opgevouwen poten.
 |
| Foto: Ineke Kanters |
Na een korte instructie over perspectief en de daarbij behorende verdwijnpunten, streken we de laatste dag neer in de binnenstad van Utrecht. Ditmaal niet tussen de koeien maar tussen de toeristen. Gelukkig gaven zij vooral complimenten in plaats van goedbedoelde adviezen.
Ik wilde verder experimenteren met het aquarelleren, dus ik had mijn nieuw aangeschafte doos aquarelpotloden bij me. Dit keer had ik wél een potje voor het water bij me, want ik wilde niet opnieuw een waterballet in mijn kruis. Het was nog wat experimenteren met deze potloden, maar ik ben erg tevreden met het resultaat! Mijn meesterstuk van vandaag:
Vooral het huis helemaal rechts op de foto vind ik erg goed gelukt. Een detail uit het grote geheel ...
De weergoden waren ons erg goed gezind. We hebben drie dagen schitterend weer gehad. Dank je wel, juf Ineke, Anet, Peter, Aart en Nelleke, voor deze drie leuke dagen! En Maarten voor de lunch na het koeienavontuur. Wat mij betreft doen we dit volgend jaar weer!
Leuk verhaal Nicolette maar vooral ook mooie tekeningen en aquarel. Niet alleen als fotografe maar ook als beeldend kunstenaar ben je een talent!
BeantwoordenVerwijderen