Vreemde ogen dwingen

Ik geef het - zij het met enige schroom - toe: ik ben geen goede huisvrouw. Ik hou niet van opruimen en al evenmin van schoonmaken. Ik doe het niet graag, vind het zonde van mijn tijd maar ik vind het ook niet zo belangrijk dat ik er geld voor over heb om het door iemand anders te laten doen. Bovendien zou ik de dag voordat die iemand zou komen, zelf hard aan de slag gaan om alles er enigszins toonbaar uit te laten zien. Dat werkt dus niet. Toch ga ik soms als een witte Ajax door mijn huis.

Gezelligheid
Sinds we honden hebben, hebben mijn lief en ik allebei ook een laptop en zitten we beneden te werken. In eerste instantie omdat Hoover, de eerste hond, nog geen trappen mocht lopen. Dat was een goede reden om beneden een werkplek in te richten. Een tijd later kwam Pippa, de tweede hond, en we zaten weer beneden. Nu, Pippa is ruim 2,5 jaar jong, werken we nog steeds beneden. Waarom? Omdat het gezelliger is, we een dusdanig grote tafel hebben dat we elkaar niet in de weg zitten, en het 's winters ook nog eens voordeliger is. Want waarom zou je een heel huis warm stoken terwijl je toch alleen maar beneden bent?

Er ligt genoeg voor dagen
De honden hebben een langharige vacht waar van alles in blijft hangen. Het hele jaar door slepen ze van alles mee naar binnen. Meestal zijn het takjes, afgevallen blaadjes of gewoon zand, soms zijn het halve struiken. De grond ligt dus vaak bezaaid met van alles en nog wat. Vroeger zou ik zeggen: "er ligt genoeg, je kunt er dagen van eten", maar dat raad ik je niet aan, dat lijkt me niet smakelijk.

Rommel
Twee werkplekken beneden brengt rommel met zich mee. Rommel die eigenlijk bij de vroegere werkplek boven thuishoort, of dingen die nieuw aangeschaft worden. We hebben een erg grote tafel, dus die rommel kan er best wel bij. Omdat mijn lief ook niet zo van opruimen houdt, blijft het dus rommelig.

Prioriteiten
Ik heb het een tijd moeilijk gehad met al die rommel. Ik werd op Facebook zelfs lid van een geheime opruimgroep, maar ook die kreeg mij niet aan het opruimen. Ik heb me gewonnen gegeven en probeer te accepteren dat het rommelig is. Kennelijk liggen mijn prioriteiten ergens anders. Toch wil ik soms die rotzooi van tafel en de troep van de vloer hebben. Vaak is dat een opleving, voorafgaand aan aangekondigd bezoek.

Vreemde ogen
Waarom juist dan? Omdat ik me stiekem toch wel schaam voor die troep. Omdat vreemde ogen dwingen. Dat maakt dat we even flink opruimen en schoonmaken, zodat als het bezoek komt, het er in mijn ogen acceptabel uitziet. Mocht je eens op bezoek komen en het is spic en span schoon en opgeruimd, dan weet je dat ik jouw ogen als dwingend ervaar. Voel je daar vooral niet ongemakkelijk over, want het is voor mij een stok achter de deur om af en toe eens flink tekeer te gaan in huis.
Een opgeruimd huis geeft tevens een opgeruimd hoofd en dat is erg prettig. Je doet er mij dus een groot plezier mee door af te toe op bezoek te komen. Maar eh.... bel van tevoren even!