zondag 25 augustus 2013

Komkommertijd

Afbeelding: thepostonline.nl
Mijn vorige Koontje was alweer van begin van deze maand. Om precies te zijn van 21 dagen geleden. Da's voor mijn doen heel lang. Gemiddeld publiceer ik namelijk bijna anderhalf Koontje per week. Meestal gaat het ook een week na het vorige Koontje broeien en word ik onrustig, want er moet weer een Koontje geboren worden.
Deze maand is dat anders. Het broeide wel maar er kwam geen Koontje. Ik wil het waarom daarvan graag met jullie delen. Want het is niet mijn gewoonte zo lang niets te publiceren. En ik wil natuurlijk niet vergeten worden!

Er komen geen schrijfsels uit mijn vingers.
Zijn er geen leuke dingen voorhanden? Dat kan het niet zijn, want ik doe best veel leuke dingen waar ik ook best wel Rode Konen van krijg.
Maar toch wil, mag of kan ik er niet altijd over schrijven.


Zo heb ik het tekenen in de dierentuin voortgezet na de zomerworkshop. Minimaal één maal per week vertoef ik in de dierentuin op zoek naar dieren die model willen staan. Soms ga ik alleen, soms ga ik met een medecursist, soms gaat de juf zelfs mee.
Ik vind dit zo leuk om te doen, dat ik besloot om na afloop van mijn zomerabonnement een jaarabonnement te nemen.
Hier wil ik niet over schrijven omdat dat volgens mij alleen maar méér van hetzelfde is. Wel vul ik braaf mijn foto-album met afbeeldingen van de tekeningen aan na een dagje tekenen.

Ik ga ook minimaal één maal per week naar het ziekenhuis voor een HELP-dienst. Meestal blijft het beperkt tot een praatje met de patiënt, maar soms maken we een wandelingetje als dat mag.
Opvallend is dat het de laatste altijd regent als ik op de fiets naar het ziekenhuis ga. Zo weet ik inmiddels dat mijn regenpak niet waterdicht is.
Het meest spannende was wel dat afgelopen week één van 'mijn' afdelingen was ontruimd in verband met een sterke geur die er niet thuishoorde. Patiënten van die afdeling werden verspreid over andere afdelingen, wat voor mij - en voor de patiënten - behoorlijk chaotisch was. Gisteren was alles weer normaal en lag iedereen weer op zijn of haar eigen kamer.
Over de HELP-diensten mag ik niet schrijven want alles wat besproken wordt valt onder de geheimhoudingsplicht. Natuurlijk mag ik wel schrijven over het HELP-project, maar dat deed ik al eerder.

Vorig weekend heb ik gefotografeerd bij het doopsel van de dochter van een oud-collega. Dat vond ik best spannend om te doen want je foto's moeten op de cruciale momenten in één keer goed zijn. Je kunt moeilijk vragen of die handeling met het water nog een keer over mag omdat je instellingen van je toestel even niet goed stonden. Momenteel ben ik druk met het bewerken van de foto's.
Hier kan ik niet over schrijven, althans niet met foto's erbij, want mijn collega wil geen afbeeldingen van zijn dochter op internet. Hij wil dat zij straks zelf , als ze daar oud genoeg voor is, kan beslissen wat er over haar op internet verschijnt. En dat respecteer ik.

En verder geniet ik van de honden, van het lekkere weer, van nieuwe boeken op mijn e-reader en het samenzijn met M. Ook verwen ik mijzelf af en toe met een dagje sauna of een bezoek aan de pedicure. Maar dat vind ik niet interessant genoeg om hele Koontjes mee te vullen. 

Ik was even bang dat ik geen inspiratie meer had, maar het zal wel komkommertijd zijn, of de stilte voor de storm. Wie weet?
Tot het volgend Koontje!

11 opmerkingen:

  1. Hoi Nicolette,
    Mooi voorbeeld hoe je kunt schrijven over ... niets! Heerlijke schrijfstijl heb je, je blijft me boeien tot het eind. Groet, Willemijn

    BeantwoordenVerwijderen
  2. "The beauty is in the detail." denk ik na het lezen van je blog.
    Dat is toch levenskunst, al die 'kleine' dingen.
    Groetjes, Martine

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ik hoop dat het de stilte voor de storm is. Wat zal het dan tekeer gaan.
    Schaf maar gauw een waterdicht regenpak aan, dat levert misschien ook wel rode konen op. Is Tierlantijntje een idee?
    ML

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik had het al vreselijk gemist. Ik lees het met veel plezier en zoals met mijn vaste columns-chrijvers in de krant: Als ze het even (vanwege vacantie) af laten weten dan voel je je onvolledig. Maar voel je vooral niet verplicht. Je hebt een grote opmerkingsgave gepaard aan het vermogen om dit te verwoorden. Ga vooral zo door. Succes!! Gr. To

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve To, ik voel me vreselijk gevleid dat je mij in een adem noemt met jouw vaste columns-schrijvers. Wie weet lukt mij nog wel eens ook zo ver te komen.
      Natuurlijk ga ik ermee door. Ik wil nog rodere konen! En die krijg ik zeker na al deze geweldige reacties! Als het schrijven over niets dat al oplevert, kan het alleen maar leuker worden. Dank!

      Verwijderen
    2. Na alle reacties gelezen te hebben kan ik niet anders dan spontaan daarop reageren. Wat mij opvalt is de tendens van al die reacties.
      Allereerst dat jouw schrijven over "niets" gaat en ten tweede dat al dat schrijven als het ware "zwangerschappen" zijn die zoveel energie vreten voordat ze geboren gaan worden. En dát is nu eigenlijk de grote kunst.
      Niet de eerste de beste auteur (ik noem geen namen) heeft ooit gezegd: "schrijven is schrappen". Dat betekent: eindeloos schaven aan een tekst. Tot de definitieve tekst is bereikt.
      De slechtste boeken zijn die boeken die onnodig heel veel bladzijden tellen.
      Ik heb ze indertijd voor mijn studie wel verafschuwd.
      Dat is nodeloos tijd eisen van je lezer. Maar het is wel de gemakkelijkste manier van schrijven. Én de minst boeiende.

      En dan over "niets". Het is de grote kunst om het dagelijks leven, dat heus niet altijd wereldschokkend is, dusdanig op papier te zetten dat het een plezier is voor mensen om te lezen. Waar dacht je anders dat echte columnschrijvers hun verhaaltjes vandaan halen? Lees Simon Carmiggelt. Die verstond de kunst om de alledaagsheid van b.v. de kroeg tot uiterst plezierige lectuur te maken. En denk je echt dat die man 's avonds even een blocnote pakte en het in een kwartier op papier had?

      Dit wilde ik even kwijt. Jij hebt talent!
      Ik heb recht van spreken want dit is mij meerdere malen verteld in al die jaren dat ik preken maakte. Hoeveel werk dat er in een preek zat? Vraag mij dat niet. Uúúúren werk aan een preek van 20 minuten. Alleen jij en ik weten hoeveel bloed zweet en tranen dat kost.
      Waarvan akte!!! Begrijp je nu waarom ik zo heftig reageer.
      Ga maar lekker door en koester je talent. Succes en petje af!

      Verwijderen
  5. Patricia de Bruijn27 augustus 2013 om 22:10

    Bij jou is het leuk als je schrijft over 'niks te schrijven' hebben.
    Ben toch wel benieuwd of je zelf tevreden bent over het doop fotograferen.

    Ga vooral door met schrijven (en tekenen natuurlijk)

    Groeten P

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi P. Voor een perfectionist als ik is het sowieso lastig om tevreden te zijn met eigen werk. Ik durf er dus ook niet volmondig "ja" op te zeggen.

      Verwijderen
  6. Als jullie toch eens wisten wat er allemaal gebeurt tijdens de draagtijd van een Koontje! Nicolette is dan echt zwanger van het Koontje en tot het Koontje geboren is, "bouwt de spannning op". Eenmaal aan het "papier" toevertrouwd volgen nog wat plastischechirurgiehandelingen voordat het nieuwe Koontje gepresenteerd wordt aan de buitenwereld. Op naar de nieuwe zwangerschap van een volgend Koontje

    ;)
    M

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve M. Dank voor je hulp bij elke bevalling. Ik ben wel blij dat ik niet elke keer ook erge last van mijn hormonen heb! Anders zou het voor jou helemaal niet meer draaglijk zijn. :)
      Ik voel overigens alweer een zwangerschap aankomen. Help!

      Verwijderen

Apple gebruikers kunnen problemen ondervinden bij het plaatsen van een reactie. Excuses daarvoor.

Voor andere gebruikers: de eenvoudigste methode om een reactie te plaatsen: kies EERST een profiel bij 'Reageer als'. Het makkelijkst is Naam/URL. Je naam is gewenst, een URL hoeft niet. Klik op DOORGAAN. Schrijf vervolgens je reactie. Blok en kopieer (Ctrl+C)/bewaar voor de zekerheid je reactie, voor het geval dat het plaatsen niet in een keer vlekkeloos verloopt (mocht dat zo zijn, dan ligt dat niet aan jou!). Bekijk eventueel een voorbeeld van je reactie. Klik vervolgens op 'Publiceren'.
Vergeet niet aan te vinken dat je geen robot bent.

Op voorhand excuses als het plaatsen van een reactie niet in één keer lukt.