Ik werkte mijn checklist af en dacht goed voorbereid op stap te gaan. Het Utrechtse OV liet me echter danig in de steek.
Theekransje
Ik besloot met het openbaar vervoer naar Amsterdam te gaan. Op weg naar Utrecht CS zat ongeveer alles tegen wat tegen kon zitten. De bus was te laat, de buschauffeur vond het nodig om onderweg uitgebreid bij te kletsen met een tegemoetrijdende collega en tot overmaat van ramp stond de brug open. Mijn trein was dus vertrokken, met dank aan de buschauffeur die mij afbekte toen ik tijdens zijn theekransje aangaf graag mijn trein te halen. Klantvriendelijkheid? Nog noot van gehoord!
Eenmaal op het station bleek mijn OV-kaart plots niet meer met de NS te willen reizen. Omdat mijn trein toch al weg was, had ik ruim tijd om dit probleem op te lossen, een geluk bij een ongeluk. Hulde aan de aardige NS-medewerker die zelfs meeliep naar de automaat om het probleem voor me op te lossen! Deze man weet wat klantvriendelijkheid is! Yesssss!
Geen gewoon verslag
Mijn opdracht was anders dan gebruikelijk. Er was niet om een verslag van de cursusdag gevraagd, maar om een wervend artikel waarin duidelijk wordt dat het Rode Kruis Amsterdam haar EHBO-cursussen óók op locatie aanbiedt. Deze cursusdag kon ik illustratief gebruiken. Dat is dus een andere insteek dan gebruikelijk en dit keer eens geen artikel in de ik-vorm. Voor mij een ware uitdaging.
Levensecht
Bij aankomst op de locatie waar ik zijn moest, lag iemand bewusteloos op de grond. Paniek! Een aantal mannen probeerden hem bij te brengen door hem eerst te reanimeren en daarna in stabiele zijligging te leggen. Gelukkig stond het slachtoffer even later spontaan op; het bleek de LOTUS-acteur die de EHBO-cursus ondersteunde met levensecht lijkende klachten en wonden. Achter een schotje in een hoek van de trainingsruimte schminkte hij zijn wonden.
Improviseren
De EHBO-trainer vertelde dat hij onlangs een training op locatie verzorgde bij een man die zijn vrouw en kinderen een EHBO-cursus cadeau deed. Eenmaal op locatie bleek de beschikbare apparatuur niet te werken en was er evenmin een witte muur of scherm voor de presentatie voorhanden. Met wat improviseren lukte het toch de training tot een succes te maken.
Deze dag in Amsterdam vond de training plaats in een ruimte waar
geen stromend water aanwezig was. Er was echter wel een whiteboard, waarop de trainer een kraan met stromend water tekende. Zo kon hij de gewonde hand van de
LOTUS-acteur, toch onder stromend
water houden.
Dat de cursusgroep ook beschikte over het nodige improvisatietalent, bleek wel uit de oplossing voor een pleisterprobleem. De deelnemers kregen bij aanvang van de training een set met diverse verbandmiddelen, vergelijk met het materiaal uit de EHBO-koffer in hun dienstauto. Een schaar ontbrak echter en het rolletje pleister was van minimale (trainings)lengte. “Dat is geen probleem”, bedacht één van de deelnemers, “want we hebben allemaal wel een stanleymes en een rol ducttape in de bus liggen”.
Alles onder controle
Het was weer een leerzame dag, ook voor mij. Ongemerkt pik ik op deze manier toch de nodige EHBO-kennis op. Komende week ben ik alweer bij een activiteit van het Rode Kruis aanwezig. Het is bij mij in de buurt, dus ik denk dat ik voor de zekerheid, gelet op de betrouwbaarheid van het Utrechtse OV, maar op de fiets ga!
Het Rode Kruis Amsterdam gebruikt de tekst die ik schreef als basis voor hun promotie voor deze training. Ik maakte ook een versie voor vrijwilligers van andere afdelingen van het Rode Kruis. Lees dat artikel hier.
Heel herkenbaar. Ook de onbeschoftheid van de buschauffeur.
BeantwoordenVerwijderen