Pippa

Het wordt tijd om Pippa voor te stellen: het kleine (half)zusje van Hoover.
Pippa is een teefje uit een nestje van 4 teefjes en 2 reutjes. Moeder Ewa is ook de moeder van Hoover.

Uit een eerder koontje zal wel duidelijk zijn dat we erg blij zijn met Hoover. Dus toen er bij de fokker gesproken werd over een nieuw nestje van Ewa, stonden we als eerste in de rij van potentiele gegadigden voor een teefje. Potentieel, want het blijft natuurlijk afwachten hoe groot het nestje wordt, en of er dan ook teefjes bij zijn.
Een naam hadden we al lang geleden bedacht: Pippa
Opvallend is dat veel vrouwen dat gewoon een leuke naam vinden. Veel mannen vragen met een veelbetekenende blik direct of we de hond vernoemen naar "de zus van...."? Het zal wel iets over die mannen zeggen; wij vinden het in ieder geval gewoon een leuke naam.

Op 17 november 2012 was het dan zover:

Pippa is de 2e van links. Het voelde alsof onze draagmoeder bevallen was. Wat natuurlijk ook een beetje zo was.
De fokker hield ons regelmatig op de hoogte met foto's en fimpjes. Het was leuk om de ontwikkeling van dat gefrummel te kunnen volgen. De fokker heeft haar vanaf het begin af aan ook Pippa genoemd. Ze was dus al snel aan haar naam gewend. We zijn Pippa 'live' gaan bekijken toen ze 3 weken oud was, en nog een keer toen ze 7 weken was. Die laatste keer was Hoover er ook bij. Hij vond al dat kleine grut erg leuk. Ik geloof niet dat het hem uitmaakte welke pup wij kozen, hij vond elk zusje dat hij mee naar huis kon nemen wel goed.

Sinds vorige week woont Pippa bij ons. Na een paar dagen realiseerde ze zich dat ze voorgoed het nest verlaten had, en miste ze haar moeder en zusjes en broertjes. Nu, nog een paar dagen later, lijkt ze hen helemaal vergeten te zijn en is ze erg onder de indruk van haar grote broer. Hij is dan ook wel erg lief met haar en zij weet hem uitstekend uit te dagen! Hoover wil graag spelen maar moet nog leren wat Pippa allemaal wel en niet leuk vindt, en hoe klein ze nog is. Hij is soms een beetje lomp maar de dame weet goed van zich af te bijten, dus dat komt wel goed.

We hebben Hoover een aantal dingen geleerd waarvan we hopen dat Pippa ze overneemt. Een van die dingen is dat hij in de kamer (lees: uit de keuken) moet blijven als wij daar bezig zijn. Omdat hij dan toch dicht bij ons wil zijn, ligt hij op de afscheiding tussen keuken en kamer met soms alleen maar een stukje staart in de kamer. Maar ja, hij is dan toch nog in de kamer? Zo te zien, heeft hij al duidelijk gemaakt aan Pippa hoe dat werkt.

Iets anders wat Pippa van Hoover overneemt is zijn passie voor tennisballen. Zo klein als ze is, loopt ze soms al met een tennisbal rond te sjouwen. Met een opengesperd bekkie dat nog veel te klein lijkt voor zo'n grote bal. Dat belooft wat als we ze straks samen gaan uitlaten!

Wandelen met Pippa doen we nog niet; ze mag nog maar erg korte wandelingetjes maken. Ze gaat wel mee als M met Hoover gaat ballen. Dan vergezelt ze Hoover de eerste en de laatste 3 meter als hij achter de bal aangaat of terug komt brengen.
Plasjes en poepjes laten we haar voorlopig in de tuin doen, zolang zij dat ook wil. We zetten haar vaak even buiten en vragen haar dan om wat te doen. Als ze inderdaad iets doet, dan benoemen we dat, en belonen we haar daarna uitbundig. Met dat benoemen van wat ze doet, hopen we te bereiken dat ze straks op commando kan plassen en poepen. En weet je, het lijkt er op alsof dat al aardig lukt. Het kan ook zijn dat we het gewoon op het juiste moment vragen, en ze toch al van plan was om iets te deponeren....

Vanmorgen waren we voor het eerst met Pippa bij onze dierenarts voor haar vaccinatie. De dierenarts werd door Pippa vol enthousiasme begroet en toen ze een grote, lekkere hondenbrok kreeg, was ze helemaal tevreden. Ze mocht zonder problemen betast en bevoeld worden door de dierenarts.

Vanmiddag gingen we met Pippa op verjaardagsvisite. Goed voor de socialisatie. Vorige week was daar ook een jarige dus het was al een beetje bekend terrein voor haar. Waar Pippa vorige week nog schuchter onder de bank wegkroop, claimde ze nu een halve bank om lekker op te gaan liggen slapen.

Dat gaat wel goed komen met onze Pip, denken wij.